De Stijve Molen

De Stijve Molen kwam in 1665 in de plaats van een bouwvallig geworden wipmolen. Bouwer was Isaac Jacobszn. van Bramen; deze bracht 380 Carolusguldens in rekening. De Stijve Molen was de tweede van een groep van vijf molens ter bemaling van de polder Middelbroek, Ameide en Tienhoven. Vanaf ca. 1590 tot in de vroege twintigste eeuw is deze polder steeds door vijf wipmolens bemalen. De andere vier waren de Aver- of Haverslootse molen (verbrand in 1920), de Rode Molen (gesloopt in 1904 na stichting van een stoomgemaal), de Noordsewegse molen (verbrand 1918 na blikseminslag) en de Overtochtse- of Kademolen (gesloopt 1904 na stichting van het gemaal dat ook de Rode Molen overbodig maakte). De Stijve Molen overleefde dit alles, maar niet ongeschonden. In 1949 kwam de molen buiten gebruik, waarna een periode van verval volgde. In 1975 startte de restauratie, waarna de molen sinds 1976 weer maalvaardig is en op vrijwillige basis de polder bemaalt. De Stijve Molen heeft de status rijksmonument en is sinds 1972 eigendom van molenstichting SIMAV.