Hollands Utrechts Polderpad

Ontdek de schoonheid van het open veenweidegebied 
Wandel door de open polders, op de grens van Zuid-Holland en Utrecht, langs eeuwenoude landwegen en historisch belangrijke waterlopen. De productie van kaas en andere zuivel is van oudsher de verbindende factor in dit gebied. Het is een echte Cheese Valley. Dit is terug te vinden in de diverse kaasmusea, kaaspakhuizen, kaasmarkten en winkels waar de heerlijkste streekproducten worden aangeboden.

De wandeling gaat dwars door het veenweidegebied van het Groene Hart. Lopend langs de eeuwenoude landwegen en historisch belangrijke waterlopen ervaar je de weldadige rust en ruimte van het Groene Hart.

Wandelen langs waterlopen
De Steinse Tiendweg is een oude handelsroute daterend uit de 14de eeuw. Tussen 1330 en 1370 werd een wetering, een brede sloot, gegraven tussen de Enkele Wiericke en de Hollandse IJssel. De tiendweg volgt het traject van deze wetering. Langs beide zijden van de Tiendweg zijn de weteringen nog steeds te zien. De route voert ook langs de Dubbele Wiericke, die werd gegraven rond 1360. Dit kanaal loopt tussen de Oude Rijn en de Hollandse IJssel. 

Oude Hollandse Waterlinie
Water was een belangrijk onderdeel van de infrastructuur, maar ook een bondgenoot in tijden van oorlog. In 1672 werd ons land binnengevallen door legers uit Frankrijk, Engeland en enkele Duitse staten. Holland werd verdedigd door langs de grenzen land onder water te zetten. Zo ook het land tussen de Enkele en Dubbele Wiericke, de polder Lange Weide. Dit was het smalste deel van de Oude Hollandse Waterlinie

Westeindse Kade en Ruigeweidse Achterkade
De wandelroute gaat vervolgens over de Ruigeweidse Achterkade, die eigenlijk uit twee kaden bestaat. De Westeindse Kade aan de noordkant en de Ruige Weidse Achterkade aan de zuidkant. De aanleg van de kaden stamt uit de 12de eeuw, de tijd dat dit moerassige gebied is ontgonnen. In de loop der jaren is de zogenaamde scheisloot tussen de twee kaden dichtgegroeid en drooggevallen tot alleen de lichte ‘deuk’ die nu nog te zien is. Aangezien de kaden de grens vormen tussen de provincies Zuid-Holland en Utrecht, zou je zo van de ene naar de andere provincie kunnen springen.  

Ontginnen in de middeleeuwen
Het Hollands-Utrechtse veenweidegebied werd in de middeleeuwen ontgonnen volgens een cope. Dat was een overeenkomst tussen de graaf van Holland of de bisschop van Utrecht en de ontginner. Hierin werd opgenomen dat de ontginning tot 1250 meter diep en 113 meter breed moeras in mocht worden drooggelegd, door het graven van sloten. De meeste van huidige weilanden hebben nog steeds deze afmeting. De naam van het nabijgelegen plaatsje Papekop is een samenvoeging van papen en cope, waarbij papen verwijst naar de eigenaars van de cope: het kerkelijk gezag in Utrecht. Papen is een spotnaam voor katholieken, de naamgeving lijkt dus de Hollandse benaming van een Utrechts plaatsje. 

Colofon: Tekst: Landschapsbeheer Zuid-Holland i.s.m. VANL Lange Ruige Weide en Staatsbosbeheer.