Laarzenpad

Vanuit Bezinningscentrum de Stal start het gratis te bewandelen Laarzenpad. Het pad met bewegwijzering loopt dwars door het poldergebied op Kaageiland. Het dragen van laarzen daarbij is, zoals de naam al verraadt, geen overbodige luxe.

Via een aantal geplaveide kronkelstukjes belanden de uitvoerders van deze tocht al snel in de prachtige weilanden. Dat betekent ouderwets soppen en goed uitkijken om niet in de koeienvla te stappen. In het begin is met een trekvlot het eilandje Patmos, met de grootte van een flinke postzegel, te bezoeken.

Het gepruts op twee benen wordt verder ruimschoots beloond. Met in het seizoen prachtig bloeiende zwanenbloemen die de slootkanten sieren. Hun paarse kleur contrasteert op dit moment sterk met het felle groen. Tientallen bruine kikkers springen in het water tijdens het passeren. Met een klein beetje geluk ontdekt de wandelaar in deze tijd tussen het kroos het mannetje van de kleine watersalamander. Die wappert in het water met zijn felgekleurde staart om de dames te imponeren.

Het valt op tijdens het lopen dat er veel kapotte eendenmossels op het gras liggen. Vogels vissen die uit het water om ze vervolgens op te peuzelen. Niet iedereen is overigens blij met de wandelaars. Sterntjes en scholeksters mopperen er flink op los als een wandelaar in hun buurt komt. Ook de imposante witte zwanen kijken niet al te vrolijk.

Molen

Na circa drie kilometer komt de molen in zicht. Wie geluk heeft, treft molenaar Jan Verhaar die de passanten graag rondleidt in zijn schitterend bijgehouden molen. Soms staat hij te sjorren aan het grote wiel om de wieken meer wind te laten vangen.

De reiger is een veel geziene gast hier, maar ook de ooievaar laat zich tegenwoordig vaker zien, tot groot ongenoegen van de kikkerpopulatie. Wulpen, kieviten en tureluurs behoren zeker tot de autochtonen.

De exacte afstand van deze heerlijke tocht is wat moeilijk in te schatten. Volgens de molenaar zijn er momenteel twee varianten bij de uitvoer. De ene leidt de wandelaar op de t-kruizing naar links waardoor hij langs de bomenrij op de dijk weer terugloopt. De andere mogelijkheid is via de molen haaks door het weiland weer de terugweg te nemen. Deze variant is circa vier kilometer.

Al met al is het een wandeling die uiteraard hongerig en dorstig maakt. Niet geheel toevallig zijn er dan ook vele terrasjes in de nabijheid om de innerlijke mens te sterken.